Στο άρθρο που ακολουθεί το Radiospasta.com σας παρουσιάζει τους 10 σημαντικότερους Έλληνες τραγουδιστές, καθώς και τα τραγούδια τα οποία σημάδεψαν την καριέρα τους…
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου 1950 στο χωριό Βάστα της Αρκαδίας κοντά στη Μεγαλόπολη. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε εκεί (έως τα 7 του) και μερικές εμπειρίες του απ΄ αυτά τις έκανε τραγούδια, όπως τη "Σφεντόνα". Στα 12 του χρόνια πήρε την πρώτη του κιθάρα. Αργότερα συμμετείχε σε διάφορα συγκροτήματα της εποχής όπου έκανε και τα πρώτα του μουσικά βήματα. Το πρώτο του συγκρότημα, με το οποίο τραγουδούσε σε Ιταλικό στίχο σε διάφορα κλαμπ, το ονόμασε CROSSWORDS. Άρχισε να τραγουδά έντεχνο ελληνικό τραγούδι στις αρχές της δεκαετίας του '70. Το 1973 μετά το τέλος της στρατιωτικής του θητείας, πήγε στη Γερμανία - στο Μόναχο όπου συμμετείχε σε επιτροπές αντιδικτατορικού αγώνα, τραγουδώντας παράλληλα σε πολλά στέκια Ελλήνων φοιτητών και ομογενών. Η πρώτη του σημαντική γνωριμία έγινε το καλοκαίρι του 1974, συναντώντας, στο Παρίσι, το Μίκη Θεοδωράκη. Η συνεργασία τους όμως έμελλε να αρχίσει δύο χρόνια αργότερα. Γνωρίστηκε με τον Νικόλα Άσιμο, και συμμετείχε στον πρώτο του δίσκο «Ο Ξαναπές» (1982),ερμηνεύοντας δύο τραγούδια. Ο Άσιμος ήταν ο δεύτερος άνθρωπος, μετά τον Λοΐζο, που τον επηρέασε αρκετά με την ιδιότυπη προσωπικότητά του. Το 1984 με την «Διαίρεση» ο καινούργιος ήχος του αποκρυσταλλώνεται. Το 1987 το επαληθεύει με τα «Χαιρετίσματα». Το τραγούδι “ Χαιρετίσματα “ έχει σημαδέψει τη πορεία του όσο κανένα άλλο.
#9 Δημήτρης Μητροπάνος
Ο Δημήτρης Μητροπάνος γεννήθηκε στην Αγία Mονή, μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα -από την οποία καταγόταν η μητέρα του- στις 2 Απριλίου του 1948. Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως είχε σκοτωθεί στον ανταρτοπόλεμο, όταν ήρθε ένα γράμμα το οποίο έλεγε πως ζει στην Ρουμανία. Από μικρός δούλευε τα καλοκαίρια για να βοηθήσει τα οικονομικά της οικογένειας του. Πρώτα σαν σερβιτόρος στην ταβέρνα του θείου του ύστερα στις κορδέλες κοπής ξύλων. Μετά την τρίτη γυμνασίου, το 1964, κατεβαίνει στην Αθήνα να ζήσει με τον θείο του στην οδό Aχαρνών. Προτού τελειώσει το γυμνάσιο άρχισε να δουλεύει σαν τραγουδιστής. Στην ίδια ηλικία, έπειτα από παρότρυνση του Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον οποίο γνώρισε σε μία συγκέντρωση της εταιρίας του θείου του, στην οποία τραγούδησε, επισκέφτηκε την Κολούμπια. Εκεί ο Tάκης Λαμπρόπουλος του γνώρισε τον Γιώργο Ζαμπέτα, δίπλα οποίο θα δουλέψει στα «Ξημερώματα». Τον Ζαμπέτα τον μνημονεύει ως μεγάλο του δάσκαλο και δεύτερο πατέρα. Η πολύ σημαντική συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο με τον δίσκο «Στου Αιώνα την Παράγκα», αποτελεί στροφή του ερμηνευτή σε ακόμα πιο "έντεχνες" διαδρομές, διατηρώντας και πάλι την ταυτότητα του λαϊκού. Στο δίσκο αυτό υπάρχει και ένα από τα ωραιότερα ζεϊμπέκικα στο λαϊκό τραγούδι. Σε στίχους Α. Αλκαίου η “ Ρόζα “ αποτελεί τραγούδι σταθμό στην καριέρα του Δημήτρη Μητροπάνου.
#8 Μανώλης Αγγελόπουλος
Γεννήθηκε στις 8 Απριλίου 1939 στον Άγιο Αθανάσιο Δράμας. Από παιδί γύρισε όλη την Ελλάδα μέσα σε ένα τροχόσπιτο. Ο γονείς του ήταν πλανόδιοι έμποροι πάντων ειδών. Χαλιά, καρπούζια, ζαρζαβατικά. Ο μικρός Μανώλης τραγούδαγε στο μεγάφωνο του αυτοκινήτου πουλώντας την πραμάτεια. Το ταλέντο του δεν άργησε να ανακαλυφτεί. Ακολούθησε η πρώτη ηχογράφηση το 1957.Συνεργάστηκε με πολλούς σημαντικούς δημιουργούς του λαϊκού τραγουδιού, όπως ο Μανώλης Χιώτης, ο Βασίλης Τσιτσάνης και άλλους και κυκλοφόρησε πολλούς δίσκους που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Πέθανε στο Λονδίνο στις 2 Απριλίου του 1989. Το τραγούδι με το οποίο τον φέρνουμε στη μνήμη μας , δε θα μπορούσε να είναι άλλο από το “ Τα μαύρα μάτια σου “.
#7 Γιάννης Πουλόπουλος
Ο Γιάννης Πουλόπουλος γεννήθηκε στη Μάνη. Οι γονείς του, Μεσσηνιακής καταγωγής, μετά τη γέννησή του, μετακόμισαν στο Περιστέρι και συγκεκριμένα στην περιοχή του Αγίου Ιερόθεου. Ο Γιάννης Πουλόπουλος από μικρός είχε κλίση στο τραγούδι, αλλά στη συνοικία και στο στενό κύκλο που μεγάλωνε, δεν υπήρχε ο "άνθρωπος" που θα τον προωθούσε. Παρακινημένος όμως από τους φίλους του που τον άκουγαν να τραγουδάει, αλλά και έχοντας ο ίδιος μεγάλη πίστη στην φωνή του, πήγαινε στην εταιρία COLUMBIA που γίνονταν τότε ακροάσεις, ζητώντας να τον ακούσουν, αλλά κανείς δεν του έκλεινε ραντεβού. Ο Γιάννης Πουλόπουλος όμως, πείσμων από τότε, δεν το έβαζε κάτω και συνέχιζε να ζητάει ακρόαση σχεδόν καθημερινά, παρ' όλα τα μεροκάματα που έχανε αφού δούλευε τότε σαν ελαιοχρωματιστής και οικοδόμος, ενώ παράλληλα έπαιζε ποδόσφαιρο στον Άγιο Ιερόθεο και στον Ατρόμητο. Κάποια μέρα - μάλλον γιατί βαρέθηκαν να τον βλέπουν καθημερινά μπροστά τους - του έκλεισαν αυτό που επιθυμούσε με όλη του την ψυχή... μία ακρόαση! Την επιτροπή ακροάσεων στην Columbia αποτελούσαν μερικοί από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες της εποχής: Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Γιάννης Παπαϊωάννου. Ο δεκαεννιάχρονος τότε Γιάννης Πουλόπουλος, διάλεξε δύο δύσκολα τραγούδια να πει: "Μάνα μου και Παναγιά" και το "Παράπονο". Μόλις τελείωσε, τον πλησίασε ο Μίκης Θεοδωράκης λέγοντας: "Αυτόν εγώ θα τον κάνω τραγουδιστή". Το 1966 ο Γιάννης Πουλόπουλος μπαίνει για τα καλά στη δισκογραφία. Τα 45άρια δισκάκια του κυκλοφορούν σωρηδόν και εμφανίζεται για πρώτη φορά σε κινηματογραφικές ταινίες. Οι επιτυχίες του πολλές , αλλά το τραγούδι που έχει συνδεθεί με την πορεία του είναι το “ Άγαλμα “ σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική Μίμη Πλέσσα.
#6 Γιάννης Πάριος
Ο Πάριος γεννήθηκε το 1946 σ'ένα κυκλαδίτικο νησί, την Πάρο. Πάντα λέει ότι το "πιο αγαπημένο μου μέρος στον κόσμο" ( και έχει πάει σε όλα σχεδόν τα μέρη του κόσμου δίνοντας κονσέρτα) "είναι η Πάρος". Έτσι από την αγάπη του γι'αυτό το νησί, το όνομά του έγινε Πάριος . Τελειώνοντας το Γυμνάσιο αποφασίζει να εγκαταλείψει την Πάρο για να εγκατασταθεί στην Αθήνα για σπουδές στην Ιατρική. Προκειμένου να βγάζει τα προς το ζείν, ο Γιάννης Πάριος πιάνει δουλειά στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου "Σαρωνίς", απέναντι από το νυχτερινό κέντρο "Νεράιδα". Εκείνη την εποχή η "Νεράιδα" φιλοξενούσε δύο μεγάλα ονόματα, τον Γιάννη Βογιατζή και την Τζένη Βάνου. Ο μαέστρος του μαγαζιού, ο Κώστας Κλάββας, τύχαινε να μένει απέναντι, στο ξενοδοχείο που έμενε ο μικρός Γιάννης. Μοιραία γνωρίστηκε μαζί του και τον επόμενο χειμώνα ο Γιάννης Πάριος ξεκινά μαθήμα στη μουσική σχολή του Κλάββα. Καθηγητής στην ίδια σχολή ήταν και ο Γιώργος Κατσαρός. Μια μέρα άκουσε τον Γιάννη Πάριο και του είπε να πάει από το σπίτι του να κουβεντιάσουν. Τα λίγα χρήματα που είχε τότε ο Γιάννης Πάριος, μοναχά ένα δίφραγκο, τον ανάγκασαν να πάει στο σπίτι του Γιώργου Κατσαρού με τα πόδια. Από την Πλατεία Αμερικής στο Εδέμ. Το δίφραγκο το κράτησε για την επιστροφή. Στο σπίτι του Γιώργου Κατσαρού ο Γιάννης Πάριος συναντήθηκε με δύο μεγάλες μορφές της ελληνικής μουσικής. Τον Πυθαγόρα και τον Απόστολο Καλδάρα. Η γνωριμίες αυτές βοήθησαν τον μικρό τότε Γιάννη Πάριο να κάνει τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι. Το όνομά του έχει συνδεθεί με το ερωτικό τραγούδι και το κομμάτι “ Ένα γράμμα “ σε στίχους Σαράντη Αλιβιζάτου και μουσική Αντώνη Βαρδή αποτελεί σταθμό στην ιστορία του Γιάννη Πάριου.
#5 Γιώργος Νταλάρας
Ο Γιώργος Νταλάρας γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1949 στον Πειραιά. Κατάγεται από οικογένεια μουσικών. O πατέρας του, Λουκάς Νταράλας ήταν επίσης τραγουδιστής και συνθέτης στο χώρο της ρεμπέτικης μουσικής. Ξεκίνησε το 1965 σε ηλικία 16 χρονών, παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας στο πάλκο "Στου Στελλάκη", με τον βετεράνο Στέλιο Περπινιάδη και τον γιο του Βαγγέλη στο Χαϊδάρι. Ο Βαγγέλης Περπινιάδης, φίλος του πατέρα του Γ. Νταλάρα, προσπάθησε να τον βοηθήσει να μπει στην δισκογραφία. Του έγραψε δύο τραγούδια και του πρότεινε να τα ηχογραφήσουν σ' ένα στούντιο στα Εξάρχεια. Ο 17χρονος Γ. Νταλάρας καθώς πηγαίνει στο στούντιο την ημέρα που θα ηχογραφούσαν τα τραγούδια, δύο άρματα μάχης είχαν σταθμεύσει προς το μέρος της Στουρνάρη. Προς την άλλη κατεύθυνση επικρατούσε η ίδια εικόνα. Ήταν Παρασκευή 21 Απριλίου 1967, η ημέρα που η στρατιωτική χούντα κατέλαβε την εξουσία, γεμίζοντας το κέντρο της Αθήνας με τανκς. Έτσι λοιπόν, δεν κατάφερε να πάει στο στούντιο. Η ηχογράφηση ματαιώθηκε και δεν γράφτηκαν ποτέ αυτά τα τραγούδια. Το 1969, μετά από κάποιες συμμετοχές σε δίσκους με τραγούδια των Λοΐζου, Μητσάκη κ.α. ηχογραφεί τον πρώτο προσωπικό του δίσκο. Σημαντική για την ελληνική μουσική ήταν η συνεργασία του με τον Μίκη Θεοδωράκη. Σίγουρα ήταν η δυσκολότερη περίπτωση στο να επιλέξουμε ένα χαρακτηριστικό τραγούδι , αφού στην πολυετή καριέρα του οι επιτυχίες του είναι αμέτρητες. Η επιλογή μας είναι το “ Πού 'ναι τα χρόνια “ σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου και μουσική Σταύρου Κουγιουμτζή.
#4 Στράτος Διονυσίου
Γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1935 στη Νιγρίτα των Σερρών. Από πολύ μικρός μπήκε στα βάσανα της ζωής καθώς η φτώχεια και η κατοχή ήδη ταλαιπωρούσαν πολύ κόσμο. Σε αυτά ήρθε να προστεθεί και η ορφάνια, καθώς το 1948 έχασε τον πατέρα του. Έπειτα από διάφορες δουλειές, σαν μικροπωλητής ή σαν ράφτης, ο Στράτος έκανε το ντεμπούτο του ως επαγγελματίας τραγουδιστής στο κέντρο «Φαρίντα» της Θεσσαλονίκης. Από τις πρώτες του κιόλας εμφανίσεις ο Στράτος Διονυσίου τράβηξε το ενδιαφέρον φτασμένων καλλιτεχνών, οι οποίοι τον προέτρεπαν να κατέβει στην Αθήνα, ώστε να βρεθεί μέσα σε καταξιωμένους μουσικούς και τραγουδιστές. Ο Στράτος με τρομερές οικονομικές δυσκολίες αποφάσισε να κατέβει στην Αθήνα και η συνέχεια της απόφασης του αυτής είναι γνωστή σε όλους μας με τις δεκάδες επιτυχίες που άφησε πίσω του. Το σήμα κατατεθέν του Στράτου Διονυσίου είναι το “ Βρέχει φωτιά στη στράτα μου “.
#3 Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης γεννήθηκε στο Περιστέρι , στις 11 Δεκεμβρίου 1922 στην Αθήνα. Από φτωχή οικογένεια, εργάστηκε ως υδραυλικός για να επιζήσει και παράλληλα έπαιζε κιθάρα. Ήταν το μικρότερο παιδί της οκταμελούς οικογένειας. Μπήκε στην δισκογραφία το 1949 σε ηλικία 25 ετών ως συνθέτης με το τραγούδι "Το καντήλι τρεμοσβήνει" σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη. Συνέθεσε περισσότερα από 200 τραγούδια, πολλά από τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες, όπως τα "Του Βοτανικού ο μάγκας", "Σε τούτο το στενό", "Επίσημη αγαπημένη", "Τρελοκόριτσο", "Στου Μπελαμή το ουζερί", "Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα" και πλήθος άλλων. Η συνεργασία του με το Μίκη Θεοδωράκη (τον οποίο γνώρισε ενώ ήταν εξόριστος στη Μακρόνησο) αλλά και με το Μάνο Χατζιδάκι "γέννησε" τα καλύτερα ίσως τραγούδια του. Με την ερμηνεία του στον Επιτάφιο του Μίκη Θεοδωράκη και του Γιάννη Ρίτσου χάραξε νέους δρόμους στο λαϊκό τραγούδι. Επίσης, ερμήνευσε τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη, του Βασίλη Τσιτσάνη, του Γιώργου Μητσάκη, του Γιάννη Παπαϊωάννου και του Άκη Πάνου. Το τραγούδι “ Βρέχει στη φτωχογειτονιά “ σε στίχους Τάσου Λειβαδίτη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη έχει συνδεθεί όσο κανένα άλλο με τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση.
#2 Νίκος Ξυλούρης
Ο Νίκος Ξυλούρης ή Ψαρονίκος, (7 Ιουλίου 1936 - 8 Φεβρουαρίου 1980) γεννήθηκε το 1936, στο ορεινό χωριό Ανώγεια του Ρεθύμνου της Κρήτης από οικογένεια με μουσική παράδοση και πολλούς λυράρηδες. Στα πέντε του χρόνια, όταν οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του, ξεριζώθηκε από τον τόπο του μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε χωριό της επαρχίας Μυλοποτάμου όπου παρέμειναν μέχρι και την απελευθέρωση της Κρήτης. Σε νεαρή ακόμα ηλικία με τη βοήθεια του δασκάλου του κατάφερε να πείσει τον πατέρα του να του αγοράσει την πρώτη του λύρα και πολύ γρήγορα άρχισε να παίζει σε γάμους και πανηγύρια. Στα 17 του αποφάσισε να μετακομίσει στο Ηράκλειο και έπιασε δουλειά στο νυχτερινό κέντρο "Κάστρο". Τα πράγματα όμως δεν ήταν όπως τα περίμενε γιατί βρέθηκε αντιμέτωπος με τη "μόδα" της Ευρωπαϊκής μουσικής, κάτι τελείως ξένο για αυτόν. Τα έσοδα του μόλις και μετα βίας έφταναν να τον συντηρήσουν και πέρασε δύσκολες εποχές. Το 1969 ηχογράφησε με μεγάλη επιτυχία το δίσκο "Ανυφαντού" και λίγους μήνες αργότερα εμφανίστηκε και πάλι σε Αθηναϊκό μουσικό κέντρο. Οι καταστάσεις όμως πλέον είχαν ωριμάσει και ο κόσμος τον υποστήριζε περισσότερο. Έτσι μετακόμισε και πάλι στην Αθήνα. Γνώρισε τον ποιητή και σκηνοθέτη Ερρίκο Θαλασσινό ο οποίος αποφάσισε να τον συστήσει στο Γιάννη Μαρκόπουλο και έτσι ξεκίνησε μια λαμπρή συνεργασία. Το τραγούδι “ Ήτανε μια φορά “ είναι αυτό, που μόνο με τη φωνή του Νίκου Ξυλούρη μπορεί να συνδεθεί.
#1 Στέλιος Καζαντζίδης
Γεννήθηκε την 29 Αυγούστου 1931 και πέθανε την 14 Σεπτεμβρίου 2001. Αναγκάζεται να κάνει πολλές δουλειές για να βγάλει το μεροκάματο. Δουλεύει σε εργοστάσια, υφαντουργεία, πουλάει τσιγάρα και κρύο νερό σε κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας. Άσχημη εμπειρία για τον Καζαντζίδη η στρατιωτική του θητεία στο Διόνυσο Αττικής. Κατά τη στρατιωτική του θητεία ορίστηκε υπεύθυνος σε τάγμα μουλαράδων και εκεί μια κλωτσιά στα γεννητικά του όργανα, του στέρησε την πατρότητα. Ο πρώτος άνθρωπος που εκτίμησε την φωνή του ήταν κάποιο αφεντικό του, που καθώς τον άκουσε την ώρα της δουλειάς του χάρισε μια κιθάρα. Δάσκαλος του Καζαντζίδη υπήρξε ο Στέλιος Χρυσίνης, ένας τυφλός συνθέτης. Στα 1952, ο Καζαντζίδης κάνει το δισκογραφικό ντεμπούτο του με ένα τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα. Το 1965 ο Καζαντζίδης πήρε τη μεγάλη απόφαση να σταματήσει τις ζωντανές εμφανίσεις σε κέντρα. Αιτία είναι η αποστροφή του για την κατάσταση που επικρατούσε στα νυχτερινά κέντρα. Στα τέλη του 1975 έρχεται ο δίσκος "Υπάρχω". Χρήστος Νικολόπουλος και Πυθαγόρας υπογράφουν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στο ελληνικό τραγούδι , που έγινε ύμνος στα χείλη χιλιάδων θαυμαστών.
(Πληροφορίες: Wiki, yiannisparios.gr )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου